کارکردهای شناختی- اجرایی قطعه پیشانی مغز در سالمندان

مقدمه: تشخیص بالینی زودهنگام اختلالات شناختی سالمندان می­­تواند موجب مداخله به موقع شود. هدف از این مطالعه بررسی کارکردهای شناختی- اجرایی سالمندان ایرانی با استفاده از آزمون­های بالینی بود.   روش: این مطالعه به­صورت مقایسه مقطعی با نمونه­گیری تصادفی طبقه بندی­شده در سال 1386 در 150 سالمند استان قم انجام شد. ابزار مورد استفاده آزمون معاینه مختصر وضعیت­شناختی و آزمون­های ارزیابی عملکردهای شناختی- اجرایی قطعه پیشانی مغز (آزمون ردیابی، آزمون فراخنای اعداد و آزمون روانی کلامی) بود. از آزمون­های آماری تحلیل واریانس و t مستقل برای تجزیه و تحلیل داده­ها استفاده شد.   یافته­ها: معاینه مختصر وضعیت­شناختی از سن، جنس و تحصیلات تاثیر پذیرفت (01/0>p). کارآیی سایر آزمون­های مورد استفاده در دو جنس تفاوت نداشت (05/0>p). حافظه کاری، روانی و کلامی- معنایی در سنین کمتر و تحصیلات بالاتر کارآیی بالاتری داشتند (01/0>p). سرعت روانی- حرکتی (آزمون ردیابی؛ بخش نخست) ارتباط معنی­داری با تحصیلات داشت (01/0>p). ولیکن انعطاف­پذیری شناختی (آزمون ردیابی؛ بخش دوم) چنین ارتباطی را نشان نداد (05/0>p). نتیجه­گیری: کارآیی حافظه کاری با افزایش سن کاهش می­یابد و در کلیه ارزیابی­های مربوط به کارکردهای شناختی باید نقش تحصیلات را در نظر گرفت. تحصیلات، عامل محافظتی در برابر زوال شناختی ناشی از سالمندی است.